“Po dziś dzień jest ona jedynym węzłem rozszarpanej Polski”. Z dziejów Konstytucji 3 Maja

Konstytucja 3 maja uchwalona 3 maja 1791 roku była pierwszą konstytucją w Europie i drugą na świecie. – Przyjmując Konstytucję 3 maja Polacy odzyskali szacunek dla siebie, bo rozumieli, że dokonali rzeczy wielkiej. Odzyskali szacunek także dla swego politycznego dziedzictwa, dla swej politycznej tradycji – mówiła przed laty „Historii DoRzeczy” prof. Zofia Zielińska. Bez względu na to, jak potoczyły się losy Konstytucji 3 maja, była ona bezsprzecznie przełomowym dokumentem w dziejach naszego państwa. Jej przyjęcie także dzisiaj może nas napawać dumą. W połowie XIX wieku Janusz Woronicz o Konstytucji 3 maja pisał:
„Ustawa 3 maja nie zdołała odwrócić już rozbiorów, uratować niepodległości narodu, uratowała go wszakże pod względem wewnętrznej naprawy, uratowała od wiecznej zakały. Z zapałem powitał ją cały naród i po dziś dzień jest ona jedynym węzłem rozszarpanej Polski”.