Artur Rubinstein to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych polskich pianistów. 28 stycznia mija(minęła) kolejna rocznica jego urodzin.

Na scenie występował ponad 80 lat. Artur Rubinstein urodził się 28 stycznia 1887 roku w Łodzi w rodzinie żydowskiej. W czasie I wojny światowej pracował jako tłumacz w brytyjskim sztabie (znał osiem języków) i dawał koncerty, z których dochód przeznaczony był na rzecz Czerwonego Krzyża oraz potrzebujących Polaków. Po zakończeniu I wojny światowej, na znak protestu przeciwko niemieckim zbrodniom, już nigdy więcej nie wystąpił w Niemczech. W czasie II wojny światowej występował na koncertach charytatywnych (m.in. wraz z Janem Kiepurą), których dochód przeznaczony był na polskich uchodźców. Namawiał państwa zachodnie do wsparcia Polski i podkreślał jej wysiłek wojenny oraz trudności, jakich Polacy doświadczają pod niemiecką i sowiecką okupacją. 13 maja 1945 roku Rubinstein brał udział w konferencji w San Francisco, w trakcie której miała zostać powołana Organizacja Narodów Zjednoczonych. Pianista miał uświetnić wydarzenie swoim występem. Kiedy jednak zauważył, że na sali, wśród tłumu gości i wielu flag, brakuje Polaków, a także polskiej flagi, zamiast zagrać do końca hymn Stanów Zjednoczonych, przerwał go i powiedział:
„Tutaj, w tej sali, chcecie urządzić szczęśliwą przyszłość świata. Brakuje mi chorągwi Polski, za którą walczyliście. Ja tego nie mogę tolerować. Ja wam zagram hymn Polski. I proszę wstać!”. Po tych słowach wszyscy zgromadzeni, łącznie z Nikitą Chruszczowem, który reprezentował ZSRS, musieli wstać i wysłuchać „Mazurka Dąbrowskiego”. Artur Rubinstein zmarł 20 grudnia 1982 roku w Genewie. Rubinstein uważano za najlepszego interpretatora utworów Chopina i Brahmsa.