Zitelmann: Mit socjalistycznej Szwecji

Jeśli Szwecja była kiedyś krajem socjalistycznym, to miało to miejsce kilka dekad temu. Szwecja nie jest dzisiaj krajem socjalistycznym. W corocznym rankingu Fundacji Heritage na temat najbardziej wolnych gospodarczo krajów świata, Szwecja znajduje się w czołówce dziesięciu najbardziej zorientowanych na rynek gospodarek. Zajmuje 9. miejsce w Indeksie Wolności Gospodarczej 2024, wyprzedzając Wielką Brytanię (30. miejsce). Tylko w sześciu z 35 badanych krajów wsparcie dla gospodarki rynkowej jest silniejsze. Tylko 32 procent Szwedów uważa, że bogaci powinni płacić bardzo wysokie podatki, po to, aby państwo mogło zapewnić, że nierówności nie staną się zbyt duże. W przeciwieństwie do tego, 49 procent Szwedów uważa, że podatki dla bogatych nie powinny być zbyt wysokie, ponieważ ciężko pracowali na swój majątek, a państwo nie powinno zabierać im zbyt wiele. Kto szuka cech socjalizmu w ustroju gospodarczym Szwecji, niestety je znajdzie. Wydatki rządowe wciąż są obfite. Choć obciążenia podatkowe w Szwecji nie są już tak wysokie jak kiedyś, to wciąż są niemal najwyższe na świecie, wynosząc 42,6 procent dochodu krajowego. Najwyższa stawka podatkowa dla osób fizycznych wynosi wciąż 57 procent, a dla firm – 20,6 procent. Z drugiej strony, wielu ludzi nie wie, że — w przeciwieństwie do większości krajów — Szwecja zniosła opodatkowanie spadków, darowizn majątku. Więcej przedsiębiorców i kapitału w Szwecji stwarza możliwości dla nowych i większych firm. Nowe firmy, takie jak Spotify i Klarna, są wynikiem reinwestowania przedsiębiorców w nowe firmy i sieci w Szwecji. Szwecja ponownie pokazała, że połączenie państwa opiekuńczego i otwartych granic prowadzi do katastrofy. Te dwie rzeczy nie działają, gdy są wdrażane jednocześnie. Choć Szwedzi nie są gotowi porzucić swojego państwa opiekuńczego, dokonali radykalnego zwrotu w swojej polityce migracyjnej, przechodząc na bardziej restrykcyjne podejście. Jednak to niewiele zmieniło w kwestii rozwiązywania problemów stworzonych przez przestępcze zachowania wielu osób, które wcześniej zostały dopuszczone do kraju.